rywalizacja o role: “Cry-Baby” i “Edward Nożycoręki”
Jedno z pierwszych starć miało miejsce przy filmie “Cry-Baby” w reżyserii Johna Watersa. Tom Cruise przegrał walkę o główną rolę, która ostatecznie przypadła Johnny’emu Deppowi – ten wcielił się w postać zbuntowanego nastolatka Wade’a “Cry-Baby” Walkera. Film, mimo że nie wygrał w kasach biletowych, szybko stał się kultowym klasykiem. Waters szukał kogoś, kto potrafi oddać ducha buntu i nietuzinkowości – a Depp idealnie wpisał się w tę rolę.
Podobnie było przy produkcji “Edwarda Nożycorękiego” w reżyserii Tima Burtona. Choć 20th Century Fox nalegało, by obsadzić Toma Cruise’a, Burton miał zupełnie inną wizję swojej postaci, która lepiej pasowała do Deppa. Sam Depp przyznał w wywiadzie: „Nigdy mnie nie zatrudni, jeśli całe Hollywood się o to stara.” Jego kreacja Edwarda szybko weszła do grona najbardziej pamiętnych ról w jego karierze.
starcia o kolejne role: “Donnie Brasco” i “Wywiad z wampirem”
Kolejny film, w którym drogi obojga się przecięły, to kryminalny dramat “Donnie Brasco”. Cruise był brany pod uwagę do głównej roli, ale z powodu kolizji harmonogramowych – w związku z pracami przy filmie “Oczy szeroko zamknięte”Stanleya Kubricka – musiał z niej zrezygnować. W rezultacie to Johnny Depp wcielił się w tę postać, co okazało się jednym z jego najlepszych dramatycznych występów.
Natomiast w przypadku “Wywiadu z wampirem” to Tom Cruise zdobył rolę Lestata – postaci, o którą również ubiegał się Depp. Dzięki temu Cruise mógł pokazać inny wymiar swojego talentu, a film zdobył entuzjastyczne przyjęcie zarówno widzów, jak i krytyków. Osiągnięcia Lestata stały się jednym z jego najbardziej rozpoznawalnych występów na dużym ekranie.
rozwój kariery aktorskiej i dzisiejszy obraz
Mimo ciągłych porównań latami 90., obaj aktorzy obraźli własnymi drogami. Tom Cruise zyskał miano gwiazdy filmów akcji, słynącej z niesamowitych scen kaskaderskich i pełnego zaangażowania przy każdej roli. Z kolei Johnny Depp rozwijał się jako artysta potrafiący wcielać się w ekscentryczne, niekonwencjonalne postaci, co uczyniło go ulubieńcem reżyserów, jak Tim Burton.
Dzięki swojemu unikatowemu podejściu do ról i wybieraniu różnorodnych projektów, obaj aktorzy odnieśli spory sukcesy. Rywalizacja lat 90. to naprawdę ciekawy rozdział w historii kina, który pokazuje, że różne ścieżki mogą zaprowadzić do równie imponujących osiągnięć.
W miarę jak film ewoluuje, zmieniając się wraz z nowymi technologiami i trendami społecznymi, historia tych dwóch ikon nadal stanowi inspirację dla młodych aktorów marzących o wielkim ekranie.